Het herpesvirus is dodelijk voor puppy's. Vaak wordt de prevalentie ervan onderschat, maar het komt voor bij 30% van de hondenfokkers op de wereld.
Doordat barbets zich meer en meer verspreiden over de wereld en de honden ook vaker op reis gaan met hun baasjes (op vakantie, naar een hondenshow...), wordt ook dit ras blootgesteld aan dit probleem.

Wat zijn de kenmerken van dit virus? Hoe moet je erop reageren?  

 

 

Hoe worden honden besmet met dit virus?

- via neusvocht: via snuffelen of likken kunnen honden elkaar besmetten

- genitale besmetting: bij de dekking

- transplacentaire besmetting: puppy's worden besmet in de buik van de moeder

- puppy's kunnen besmet worden door de passage via het geboortekanaal van een geïnfecteerde teef

 

Wat stelt men vast?

Bij volwassen honden zijn de honden heel discreet, maar bij een zwangere teef kan het virus een opwelling kennen waardoor ze haar puppy's verliest of resorbeert.
Puppy's die geïnfecteerd worden, krijgen:

- problemen om te eten

- een bemoeilijkte ademhaling

- een etterige neusvloei

- gele en/of groene stoelgang

- neurologische afwijkingen (fietsbewegingen met pootjes)

- maagproblemen met braken tot gevolg

Puppy's die besmet zijn, gaan ook vaak schreeuwen. Voor jonge puppy's die besmet zijn met het virus, zijn de overlevingskansen heel klein tot 30 dagen na de geboorte. 80% van de pups sterft hieraan in de eerste weken na de geboorte. Puppy's die het wel overleven, kunnen leiden aan blindheid, doofheid of nierschade.

Vanaf drie weken na de geboorte, nemen de risico's af.  

 

 

Momenteel bestaat er nog geen enkele behandeling voor geïnfecteerde puppy's. Er bestaat wel een vaccin die de kans op een herpesbesmetting verkleint. We raden daarom ook aan teven die vaak reizen, in te enten wanneer je een nestje met hen plant.

De dierenarts vertelt u graag meer over deze inentingen.  

  

De leden van de Barbet Club Belgium, kunnen meer hierover lezen in de rubriek 'Speciaal voor leden'.


tubefemdom.net